( نگاهی به نمایش میز نوشته و کار بهار کاتوزی )
" آریان رضائی"
: میز کار خوبی است.
آن چیزی که میز را به صفتِ "خوب" متصل می کند بافتی سرشار از ساده گی است. ساده گی در هر دورانی زیبا و تاثیرگذار بوده و خواهد بود.
مخاطب را همیشه باید با یک چالش روبرو کرد چون همین چالش است که به رابطه ( ارتباط ) جان می بخشد. این چالش گاه فکری است، گاه حسی و گاهی هر دوی این ها توامان با هم،که البته این به ندرت اتفاق می افتد. که ما اندیشه و احساسِ مان همزمان درگیر یک موقعیت شود آنموقع می شود گفت کار عالیست . تنها "خوب" کفایت نمی کند مثل گذشته ی فرهادی و مثل ایوانفِ کوهستانی یا آثار یاسمینا رضا و اینگمار برگمن از نمونه های خارجی که نفس را در سینه حبس می کنند و میل به دوباره دیدنشان رهایتان نمی کند.
میز ارزش دیدن دارد. این ساده گی ما را به سمت خودش می کشاند و تا پایان با خود همراه می کند بگذارید "یک دستی" را هم به ساده گی اش اضافه کنم. چیزی در این نمایش بیرون نمی زند شعاری نابجا و حکمی یک طرفه صادر نمی شود. صحنه ای که من فقیرانه توصیف می کنم چنان به صحنه ی زنده گیِ مان نزدیک است که ما آن را می توانیم ساعت ها تماشا کنیم و تکرارها ما را اذیت نکند.
راه یابی پنجمین اجرای مونو/شورایی به نهمین جشنواره ی بین المللی تئاتر مریوان
راه یابی چهارمین اجرای مونو/شورایی به جشنواره ی کشوری نمایش های شورایی
نمی ,ساده ,گی ,یک ,میز ,کند ,ساده گی ,گذشته ی ,ایوانفِ کوهستانی ,فرهادی و ,ی فرهادی
درباره این سایت